
Het is binnen kort (8 maart) weer biddag voor gewas en arbeid. Elk jaar op de tweede woensdag van maart is het weer zover. We zijn er aan gewend om bid- en dankdag te vieren, om Gods zegen te vragen over oogst en werk. Het hoort bij de ‘sleur’ van het kerkelijk jaar.
Maar is het eigenlijk niet heel speciaal om deze bijzondere bededagen in ere te hebben en te houden? Veel gewassen zijn vandaag de dag helemaal niet afhankelijk van weer, klimaat en vruchtbare grond. Met onze technieken kunnen we als we willen overal en altijd gewassen oogsten. En werk is er momenteel ook meer dan genoeg. De mogelijkheden liggen voor het oprapen. Niet bidden maar aanpakken! Dan komt het vanzelf wel goed.
Wat moet je dan toch met zo’n antiek fenomeen als bededagen? Het begon heel lang geleden in de Middeleeuwen. Bij bijzondere gebeurtenissen zoals overstroming, honger of oorlog werden er speciale bededagen uitgeroepen. Na de Reformatie in de zestiende eeuw werden de onregelmatige bededagen in vaste vieringen omgezet. Sindsdien komen christenen op deze dagen bij elkaar om Gods zegen te vragen over oogst en arbeid en om dank-u-wel te zeggen voor alles wat Hij gegeven heeft.
Hé, nu komt het al wat dichter bij: overstroming en honger, daar hebben we wereldwijd mee te maken. Met man en macht proberen we het aan te pakken, maar dat schiet niet op. Het ene alarmerende bericht volgt op het andere. Daarbovenop komen oorlogen, aardbevingen, orkanen en pandemieën. Zijn dat geen redenen om juist nu in de 21ste eeuw God erbij te betrekken?
Bidden is de manier om jezelf afhankelijk te weten van God: Geef ons heden ons dagelijks brood, want zonder Uw zegen heeft ons werken geen zin. Op daken van boerderijen en op schepen zie je wel eens Ora et Labora (latijn voor bid en werk) staan. Het is de bedoeling van de eigenaren om aan te geven dat beide, bidden èn werken, belangrijk en in balans moeten zijn.
Het grappige is dat de uitspraak ora et labora omstreeks de 6e eeuw juist bij monniken in zwang kwam. Dat was nogal revolutionair in die tijd, want werk werd gedaan door slaven, lijfeigenen en onderhorigen, de laagsten op de maatschappelijke ladder, terwijl monniken vaak onder hogere klassen vielen. Toch kun je daar wel wat mee. Wees ‘revolutionair’ in deze maakbaar gewaande wereld. Verwacht alles wat je voor lichaam en ziel nodig hebt van God dan kun je vol vertrouwen je werk doen.
Tot 8 maart.
Riet Steenbergen.