Dat geloof je toch niet!

Recensie (WegWijs september/oktober 2007, jaargang 61, nr. 5)

‘Overtuig de ander, begin bij jezelf.’ Het stond in Zout van mei 2007. Maar het had evengoed de ondertitel kunnen zijn van Dat geloof je toch niet! Want de antwoorden die het boek geeft op twaalf veelgehoorde reacties op het christelijk geloof zijn weliswaar allereerst voor ‘buiten’ bedoeld, maar zijn misschien ook wel antwoorden op vragen waarmee jij soms wel eens zit. Het boek laat zich vlot lezen. Niet alleen vanwege de heldere of aansprekende taal. Het komt vooral omdat je merkt dat wat de auteur schrijft, deel van hemzelf is en dat hij dankbaar en blij is te mogen geloven. Dat Jezus niet maar een gewoon mens is. Als je de evangeliën nauwkeurig en onbevooroordeeld leest kun je niet volhouden dat Jezus een gewoon goed mens was (p. 128). Heel mooi vat de schrijver zijn belijden samen in de woorden ‘Jezus leefde en stierf, met als uitdrukkelijk doel om te redden en ons te laten genieten van een andere dimensie van leven, van eeuwig leven’ (p. 69). Heel precies is ook de typering van onze tijd: ‘Als mensen niet langer in God geloven, geloven ze overal in’ (p. 62). En kernachtig de aansporing: ‘Je moet niet godsdienstige plichten volgen, maar je Heer’ (p. 18).
Toch doe je er goed aan het boek te lezen met de belijdenisgeschriften onder aandachtbereik. De schrijver meent bijvoorbeeld dat ‘het in lijn lijkt met Gods genade dat degenen die in de eeuwen na Golgota niet van Christus gehoord hebben ook na de dood wakker worden en ontdekken dat ze aanvaard zijn door God, als ze oprecht berouw hebben gehad over hun zonden en zich overgegeven hebben aan de genade van God’ (p. 92, 9 en 157). Ook meent hij dat ‘God sporen van zichzelf heeft achtergelaten zodat zelfs een atheïstische filosofie als het marxisme een deel van Gods zelfopenbaring is’ (p. 88).
Al met al dus een boek om (samen) eens te lezen. Het scherpt op en geeft antwoorden op postmoderne vragen.

Henk Bouwmeester