Goedheid voor het oprapen

Goedheid voor het oprapen

Oog hebben voor liefde en hoop

Recensie (WegWijs januari/februari 2024, jaargang 78, nr. 1)

Margriet van der Kooi wil de lezer in haar 'nieuwste' boek helpen oog te houden voor het goede om ons heen. En dat is haar goed gelukt. Wat dat betreft betoont ze zich een ware lichtbrenger en ook hoopverlener. Voor de goede orde. Van der Kooi weet als geen ander van duisternis en wanhoop. Dat kan ook bijna niet anders als zeventiger en met haar jarenlange ervaring als onder andere geestelijk verzorger in ziekenhuizen. Zoals ze zelf schrijft in het woord vooraf: 'Goedheid voor het oprapen – wie kan en wil het daarover hebben in deze tijd waarin crisis na crisis de wereld teisteren? (..) Omdat ik denk dat we elkaar en de Schepper van hemel en aarde tekortdoen als we geen aandacht geven aan alles 'wat goed is, wat waar is en schoon, rechtvaardig en lieflijk', zoals Paulus tweeduizend jaar geleden schreef. Dat is nodig: het zijn de palen waardoor de elektriciteitsdraden van ons leven hooggehouden worden, waardoor het leven 'te doen' blijft.' Wat volgt na deze woorden valt te omschrijven als een wandeling over een kronkelend levenspad, waarop Van der Kooi als gids vooropgaat en telkens wijst op goedheid, die zij ziet gebeuren. 'Want de vraag is niet of er goedheid voor het oprapen ligt, maar of wij het zien.'
In negen korte hoofdstukken laat ze dat op een persoonlijke, eerlijke en associatieve manier zien. Ze leidt haar lezers langs goedheid in liefde en vriendschappen, in de zorg, in de schepping, maar ook in de maatschappij en de kerk. De kracht van dit boek zit letterlijk en figuurlijk in de kleinheid en alledaagsheid. Niet alleen is het een compact boek, maar ook in de voorbeelden die Van der Kooi geeft, blijft ze klein en realistisch, maar daarin is het groots en meeslepend. Het boek gaat over ouders, die 's nachts hun bed uit gaan om hun bange kind, dat draken onder het bed zag, te troosten, of hun zieke kind, dat niet kan slapen van de koorts. Dit boek gaat over een Whatsapp-groep waarin oud-collega's hun vriendschap onderhouden. Dit boek gaat over Pluk van de Petteflet en de goedheid van dat onnozele stekje van de hasselbraamstruik.
Zelf las ik het boek in een periode waarin we in een tijdsbestek van ongeveer een maand vier overlijdens hadden te betreuren binnen onze kerkelijke gemeenschap. Tijdens een van de begrafenissen, die ik mocht leiden, bracht ik onze tweejarige dochter bij 'haar' oppas opa en oma uit de gemeente. Ze had een goede middag en ik besloot om het boek, dat ik nu bespreek, de volgende dag op Sinterklaas aan deze opa en oma cadeau te doen. De volgende ochtend werd ik alleen wakker met het bericht dat de oppas opa die nacht onverwachts was overleden. Ik bezocht de familie, huilde met ze mee en besloot mijn voornemen toch door te zetten en gaf het boek cadeau. Nooit had ik kunnen bedenken een boek met als titel 'Goedheid voor het oprapen. Oog hebben voor liefde en hoop' cadeau te doen bij een open kist. Toch gebeurde het, want blijkbaar gebeurt goedheid temidden van ons Kyrie (God, help dan toch!)) en ons Gloria (God zij geloofd uit alle macht).
Maarten Boersema