Het ene feest is het andere niet

Neem nu het kerstfeest. Een klein onschuldig arm kindje, dat toch iets bijzonders blijkt te zijn, spreekt velen, gelovig of niet, op de een of andere manier wel aan. Maar hoe je het ook wendt of keert, omgeven door allerlei toeters en bellen heeft het kerstverhaal wereldwijd toch wel de  aandacht.

Ook de Goede Vrijdag, het lijden en sterven van een onschuldige, kan zich in een bepaalde mate van de  belangstelling van velen verheugen, mede dankzij het Passionspektakel.

Met het Paasfeest wordt het al wat moeilijker. Opstaan uit de dood ligt echt heel ver bij de beleving van ons mensen vandaan. Nieuw leven, eieren, kuikentjes, lente en dat soort  dingen vormen dan een begrijpelijk alternatief.

Hemelvaartsdag is weer een stap verder. Een extra vrije dag, een lang weekend en dat is het voor de meeste mensen wel. Het lijkt mij moeilijk, maar ook hier zal er een groot evenement met acteurs en een eigentijds goodfeelthema aan te pas moeten komen om het verhaal aan de man te brengen. En daar komt na 10 dagen het Pinksterfeest ook nog achteraan. Weer een lastig verhaal maar ook weer een lang vrij weekend. Meubelboulevards, festivals en de files richting de stranden weten er wel raad mee om die dagen door te komen.

Hoe ga ik hier als christen mee om? Zegt het mij wel wat? Christus naar de hemel gegaan, mij ten goede, om ook voor mij een plaats klaar te maken om samen met Hem te leven? En laat ik mij door de Heilige Geest leiden om mij Gods Woord en wil te binnen te brengen en mij te stimuleren God lief te hebben boven alles en de naaste als mijzelf. Of leid ik Hem, als einde van alle tegenspraak, voor mijn eigen levenskarretje om mijn privéverlangens te verwezenlijken?

Het zijn zo de vragen die mij deze dagen bezighouden. Alleen daarom al is het goed om elk jaar deze feesten te  vieren. En om er de tijd voor te nemen.

Riet Steenbergen.