De betekenis van Jezus’ opstanding
Recensie (WegWijs november 2022, jaargang 76, nr. 2)
Veel christenen beschouwen Jezus’ dood aan het kruis als dé centrale leerstelling van het christelijk geloof. Tim Keller zet in zijn boek juist de betekenis van de opstanding uiteen. Hij bespreekt eerst de historiciteit van de opstanding. Vervolgens zet Keller uiteen hoe de opstanding van Jezus Christus hoop en vernieuwing brengt op allerlei levensgebieden: De opstanding bevrijdt van de angst voor de dood, geeft kracht om te werken aan sociale gerechtigheid, biedt troost in lijden en geeft hoop voor de cultuur. Keller laat zien hoe het koninkrijk van God sinds Jezus’ komst reeds aanwezig is en wat we mogen verwachten van de volledige doorbraak ervan.
Het hoofdstuk Hoop voor relaties stelt dat de verbondenheid met christenen van een andere etniciteit of sociale klasse veel dieper gaat dan de band met niet-christenen van je eigen groep. Je zou dit inzicht ook kunnen toepassen op de omgang met christelijke homo’s en transgenders. Maar Keller sluit in plaats daarvan het hoofdstuk af met een uiteenzetting van de orthodox christelijke seksuele moraal. Hij heeft daar zeker wat over te zeggen, maar op deze plaats in het boek lijkt me dat toch een gemiste kans.
Aan het eind van het boek beschrijft Keller een christelijke kankerpatiënt die zijn vertrouwen op God stelt. Hij zal zijn als een berg die onwankelbaar vaststaat, ook als uitslagen mogelijk ongunstig zijn want zijn uiteindelijke bestemming ligt in de opstanding. Dat treft de auteur persoonlijk, want Tim Keller lijdt aan alvleesklierkanker. Met dit indirecte getuigenis laat hij zien wat de opstanding voor hem persoonlijk betekent.
Ria Kuijper