Jezus leven

Volgen in het ritme van de Rabbi

(WegWijs januari / februari 2016, jaargang 70, nr 1)

In maart 2015 verscheen dit boek over het leven van Jezus. Maar het gaat ook over het leven van ons, we moeten en willen Hem volgen. Het boek is een aansporing om na te denken over hoe we Hem willen volgen, over hoe we steeds meer gaan lijken op Hem.
Wat is er zo bijzonder aan Hem dat vele mensen Hem volgden vanaf het begin van zijn leven op aarde? En twintig eeuwen later zijn er nog duizenden die Hem willen volgen.

Stoorvogel is voorganger van de vrije evangelische gemeente in Zwolle. Hij heeft zich in het leven van Jezus op aarde verdiept. Hij beschrijft zijn doop, zijn contact met mensen, de vele wonderen, alles komt aan de orde in dit boek. Al lezende voel je dat de auteur betrokken is op Hem. De schrijver is in Israël geweest en deed onderzoek naar de joodse cultuur. Verder vergelijkt hij regelmatig de evangeliën met elkaar.
Aan het eind van het boek, aan het eind van Jezus leven op aarde, voel je de spanning: hoofdstuk 12: de laatste week, hoofdstuk 13 de laatste dag. Ik vind het moedig dat iemand het aandurft het lijden van de Here Jezus zo persoonlijk te maken en zo dichtbij te brengen.

Vaak las ik dingen die mijn ogen openden: bijvoorbeeld dat de verheerlijking op de berg plaats vond nabij Ceserea Fillippi: een plaats die juist slecht bekend stond.
Ook de verschillende manieren van kruisigen worden uitgelegd.

Helaas heb ik ook meerdere keren gedacht: klopt dit?
Bijvoorbeeld: “Johannes had er moeite mee om zijn familielid Jezus te dopen”, (pag. 32), en op pagina 189: “De heimwee naar de tijd van koning David was zo sterk, dat elke Joodse vader wanneer hij een zoon kreeg naar buiten rende en luid riep: David! David!“

Op taalkundig gebied vind ik het soms storend dat er vaak wat lange zinnen zijn met weinig komma’s. Ook het consequent Herodes schrijven als Herodus viel me op.
Enkele keren worden uitdrukkingen gebruikt waarbij ik me niet veel kan voorstellen, zoals “goddelijke” lente op blz. 123, en “Jezus had laserfocus” op blz. 156.
Storend, oneerbiedig, vond ik dat, waar de opstanding beschreven wordt, er staat: “Zondagochtend was Hij bij het krieken van de dag al gevlogen”. Het is jammer dat dit zo geformuleerd wordt.

Al met al het lezen waard. Mooi is dat achterin het boek bronvermeldingen staan waarin je soms teksten erbij kunt zoeken en nalezen. Echt leerzaam.

Toos Slot – van der Woerd