De keuze is reuze
By g-admin
Published On 8 maart 2021
De keuze is reuze
o Gemakkelijk
o Moeilijk
o Weet ik niet
De vakken in de supermarkt liggen vol met minstens 10 soorten pindakaas, augurken, rookworst en roggebrood! Wat moet ik toch kiezen?!
Hoe meer keuze, hoe moeilijker te kiezen. .
Waar moet ik op letten en wat vind ik belangrijk?
Om maar eens wat te noemen: Past het bij mijn leefregel, welke kwaliteit vind ik gewenst, ziet het er een beetje appetijtelijk uit en wat zit er eigenlijk allemaal in aan belangrijke en overbodige of zelfs schadelijke voedingsstoffen, hoe is het gemaakt, doe ik mijn huisgenoten er een plezier mee, heb ik het echt nodig of is er een alternatief, wil ik eens wat anders om het leven wat minder saai te maken, vertrouw ik de fabrikant en de aanprijzing op het etiket. Dat soort dingen.
Met mijn lijstje stap ik vol zelfvertrouwen de supermarkt binnen. Goed gedaan, denk ik nog.Totdat ik bijna struikel over de felgekleurde stickers: reclame!, 2 halen 1 betalen!, 35 % korting!
Ben ik zo gek dat ik die kans niet grijp?
En dan slaat de twijfel toe.
Keuzestress!
Daar blijft het echter niet bij. Met een lege maag blijk je eerder bereid je lijstje te buiten te gaan. Acute behoeftebevrediging! En daar komt tenslotte nog de hobbel van de kassa bij. Natuurlijk sta je in de verkeerde rij, ook al ben je nog zo bewust juist daar gaan staan. Mis dus, alle tijd om de kassakoopjes te overwegen.
Al met al vergt het nogal wat zelfdiscipline om de boodschappen te scoren. Het is een gewetensvolle opgave
We leven in verkiezingstijd. Weer zo’n keuzemoment. Appels met peren vergelijken, holle woorden doorprikken, lariekoek eruit vissen. 37 partijen, hoe verzin je het! Begrijp me goed, een tweepartijenstel als in de VS lijkt me helemaal niets, maar 37 is wel een beetje erg veel van het ….. ja wat? Stemwijzers zijn er in overvloed, het CPB heeft de plannen doorgerekend, televisiedebatten en praatprogramma’s doen hun best. Maar, als simpele burger voel ik bij al deze keuzehulpen de wrevel al verder oplopen.
Stiekem, toch ook een beetje uit frustratie, heb ik er dezelfde criteria als voor de dagelijkse boodschappen op los gelaten. Inclusief de ‘lege maag’ en de kassaverleiding.
Probeer het eens; van de 37 partijen blijft er niet veel over dat voldoet aan mijn Calvinistische inborst.
Zo simpel kan het zijn.
Riet Steenbergen.
