Leefstijl

Al die afgesloten winkelpanden, ze maken het er niet gezelliger op in de winkelstraten van Nederland. ik ben geen funshopper. Ik doe boodschappen met een lijstje en een vooropgesteld plan naar een bepaalde winkel te gaan. Toch rijd ik als het even kan via de winkelstraat naar mijn doel hoewel rechtstreeks achterom rustiger en vlotter gaat. Even kijken of er wat te beleven is. En dus zie ik dat er alweer een schoenenzaak, een boekhandel of een bloemenwikkel de deuren heeft moeten sluiten. Jammer.

Wat mij ook opvalt is dat er binnen de kortste keren een stuk of wat lifestylewinkels vaak diezelfde deuren hebben kunnen openen. Nieuwsgierig als ik ben stap ik wel eens zo’n nieuwe zaak binnen. Wat mij opvalt is dat ze voor het grootste deel niet veel van elkaar verschillen. Steigerplanken, roest of bijna roest, stoffige kleden en kussentjes, kaarsen en een speciale geur. Hippe cadeaus om te geven en te krijgen. Maar je bent er meestal ook  gauw weer op uitgekeken en dus ga ik liever voor saai, degelijk en tijdloos: een tijdschrift of een boek. Het is maar goed dat niet iedereen hetzelfde is!

Toch lijkt het er op dat, al zijn mensen niet per se hetzelfde, zij toch vaak hetzelfde willen, kopen en doen. Let maar eens op de woningbouw, ontdek de symmetrie in de vensterbanken, de inrichting van de tuin met, als er kinderen zijn en er nauwelijks plaats voor is, toch minstens een trampoline of een nestschommel. Als je iets bij een ander ziet dat mooi en leuk is, dan wil jij zoiets toch ook? Je wordt  op een idee gebracht en daar is niets mis mee.

Zo werkt mode: de smaak waarin kleding en andere zaken op een bepaald moment het meest gewaardeerd en geëtaleerd worden. Het is kwalijker als je gaat uitsluiten: degene die niet voldoet aan de norm van de mode telt niet mee en vraagt erom buitengesloten te worden. Wat een ellende brengt dat te weeg in klaslokalen en schoolpleinen. En zelfs in kantoren en bedrijven waar volwassen mensen elkaar het leven zuur kunnen maken omdat de ander anders is, zich anders kleed of anders doet.

Anderzijds hebben we het ook over authenticiteit, een stabiele eigenschap, een echtheid die niet verandert door de tijd heen zoals dat met mode het geval is. Dat heeft ook iets moderns.

Ik weet nog dat levensstijl, met name de christelijke, een vies woord werd. Je moest elkaar niet voorschrijven, met geschreven en ongeschreven wetten, wat daarbij wel of niet hoorde. Dat kon ieder zelf wel uitmaken, we waren volwassen gelovigen, ieders eigen verantwoordelijkheid.  Dat is zo. Dat houdt ook in dat je met je leefstijl heel volwassen omgaat, kunt aanvoelen wat past bij je Stabiele Factor en wat bepaald niet. Om zo een authentiek modern mens te zijn vereist een bepaalde leefstijl.

Deze blog is van de hand van Riet