Lente in de kerk

Impressie van nieuwe en hoopvolle bewegingen

Recensie (WegWijs november / december 2020, jaargang 74, nr. 6)

Geef de lente de ruimte!

Begin 2020 verscheen het boek Lente in de kerk, een titel die nieuwsgierig maakt. In het Woord vooraf schrijft René van Loon dat hij als predikant een poosje studieverlof mocht nemen. Die tijd heeft hij gewijd aan het gelijknamige thema. Hij ging op bezoek bij nieuwe gemeenten, oude gemeenten die nieuwe bloei vertonen en gemeenten met nieuwe Nederlanders. Hele zondagen toerde hij van de ene naar de andere kerkplek. Zijn impressies van al die bezoeken verwerkte hij in dit boek.

Over dit boek zou in Lelystad op 21 maart dit jaar een symposium worden gehouden. Door de coronamaatregelen in het voorjaar is deze dag omgezet in een online event dat op 26 september door de EO werd gepresenteerd. Vanaf 28 september tot 26 november volgen op het YouTubekanaal van de EO 18 webinars (tegen betaling,het slotwebinar is gratis te volgen).

Voorin het boek heeft Van Loon de tekst uit Jesaja 43:19 opgenomen. “Zie Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten?” In een interview met het Reformatorisch Dagblad legt hij deze tekst uit. Ontkiemen dat is de lente, God Die nieuw leven geeft. De vraag – zult u dat niet weten? – is de kern voor zijn hele boek. Als God nieuwe dingen doet, moeten wij Hem daar ook om eren.

Van Loon begint het boek met zijn werk als predikant binnen de PKN in Rotterdam. In 2013 kwam hij in de wijkgemeente De Samaritaan. Die gemeente was door een diep dal gegaan. Ze had 35 jaar lang geen eigen gebouw. Van de Hervormde gemeente van Rotterdam-Centrum waren van de 18 wijkgemeenten in de jaren 60 in 2013 nog maar vier wijkgemeenten overgebleven. Langzaam veranderde De Samaritaan in een jonge gemeente met veel twintigers en dertigers. Omdat er veel verschil zit tussen de bezochte nieuwe gemeenten, initiatieven en pioniersplekken in  onder andere Rotterdam, Amsterdam, Utrecht, maakte hij een indeling in vijf categorieën: boodschap-, diaconaal-, worship-, multicultureel- en creatief gerichte kerkplekken.

Zo staat het boek vol van verslagen van bezoeken door het hele land. Hij beschrijft de sfeer in de bijeenkomsten, de muziek, de hartelijke ontmoetingen met de kerkgangers. Met deze voorbeelden wil hij andere kerken bemoedigen en inspireren. In het laatste hoofdstuk geeft Van Loon tien aanbevelingen voor de kerk. Het zijn tien lessen die hij trekt uit wat hij geleerd heeft . Zo zou hij graag veel meer contact zien tussen christenmigranten en de Nederlandse kerken. Er zijn in ons land ongeveer een miljoen christenen met een migratieachtergrond.

Het belangrijkste vindt hij echter het gebed. Alleen God kan groei en bloei geven. Daar mogen en moeten we wel om bidden. Volgens eigen zeggen hoopt Van Loon te bereiken dat christenen verwachting van God hebben en dat het boek buiten christelijke kring iets losmaakt.

Nieuwsgierig geworden? Lees dan het boek en de activiteiten die naar aanleiding van het boek ontplooid werden. Misschien wordt u net zo verrast  door het feit dat zo velen nog openstaan voor het Woord van God. Blij met nieuwe plantkerken, met bloei in migrantengemeenschappen en met bloesem in oude gevestigde kerken.

Piet Zeilstra