Recensie (WegWijs juli / augustus 2013, jaargang 67, nr. 4)
Kijken naar het verleden
Wat is het boeiend om te zien hoe ouders en grootouders in een heel andere tijd zijn opgegroeid dan de kinderen van nu. Het is voor onze jeugd niet voor te stellen dat je ook een goed leven kunt hebben zonder internet, smartphone en tv. Zonder supermarkt, Pizzahut of Chinees.
Wat kunnen opa en oma toch vaak boeiend vertellen over die tijd. Hún lagere school, waar ze soms kilometers voor moesten lopen, hún buitenspelletjes en het helpen op vaders bedrijf of bij moeder in de huishouding. Maar ook een tijd van armoede, honger, oorlog. Later de tijd van wederopbouw, vooruitgang, emigratie, uitvindingen.
Het wordt nog waardevoller als ouders kunnen vertellen van Gods leiding in hun leven. Hun worsteling daarmee of juist hun vertrouwen daarop. Als zij kunnen vertellen over Gods vergevende liefde en zijn zorg voor hun leven.
Zo’n diep gesprek tussen de verschillende generaties komt er niet altijd vanzelf. Je kunt een gelegenheid scheppen om over je leven te (laten) vertellen. Een boek, Opa, oma, vertel eens, of een methode kan een hulpmiddel zijn.
Mijn leven in kaart is hier een goed voorbeeld van. De methode is ontwikkeld om met/voor een oudere een levensboek te schrijven. De doos bevat een handleiding en vijftig stevige, mooi uitziende kaarten, als van een kwartetspel.
De handleiding gaat in op:
Dit laatste hoofdstuk geeft belangrijke tips en adviezen om samen op een goede manier in gesprek te gaan.
De kaarten zijn verdeeld in vijf categorieën: relaties, wonen en bezit, opleiding/opvoeding/werk/hobby’s, kijk op het leven, oud worden: gunst of kunst? Elke kaart heeft een foto van vroeger en drie of vier vragen.
Een voorbeeld uit de categorie wonen en bezit: Thuis.
Je begrijpt dat er door het stellen van deze vragen heel veel herinneringen boven komen. In de categorie ‘kijk op het leven’ wordt er een ander soort vragen gesteld.
De kaart levenslessen vraagt bijvoorbeeld:
Het gesprek wint hierdoor aan diepgang en inhoud.
Als je met een andere generatie in gesprek wilt gaan, of een levensverhaal met/voor iemand wilt schrijven, dan biedt deze methode een uitstekend handvat.
Het zou een mooi initiatief zijn van bijvoorbeeld de ouderensoos in de kerk, om de jeugdvereniging uit te nodigen en aan de hand van deze methode het gesprek tussen de generaties aan te gaan. Je zult verrast zijn over de uitkomst!
De Nederlandse Patiënten Vereniging biedt trainingen aan voor vrijwilligers die op deze manier het levensverhaal met/voor een oudere willen schrijven. Info: www.npvzorg.nl.
Katrien Janssens-Salomons