Moederdag, en in mindere mate ook Vaderdag, ze horen er helemaal bij. Bijna 100 jaar geleden kwam het fenomeen overgewaaid uit Amerika. Oorspronkelijk had Moederdag een traditioneel tintje, maar dat is behoorlijk verwaterd.. Ging het in eerste instantie om een kaart, een bloemetje of een werkje door de kinderen op school gemaakt, de commercie wist er al gauw handig gebruik van te maken. En zeg nou zelf, het is toch ook een sympathieke gedachte om je ouders in elk geval één dag per jaar in het zonnetje te zetten? Puur omdat ze je ouders zijn. Al zijn er in de jaren zeventig en tachtig wel kritische emancipatoire geluiden geweest van vrouwen die Moederdag als een zoethoudertje voor het hele jaar bestempelden vanwege de traditionele moederrol.
Onlangs vertelde een Vlaamse vrouw uit de regio Antwerpen mij met schitterogen dat zij twee keer per jaar Moederdag vieren. Dat mocht zij mij dan wel eens even uitleggen.
Nou, dat komt zo: Officieel wordt Moederdag op de tweede zondag in mei gevierd. Maar in katholieke landen worden moeders op 15 augustus, Mariadag (OLV hemelvaart) in het zonnetje gezet. Zo ook aan de rechter oever van de Schelde in Antwerpen. Maar op de linker oever doen ze dat niet en aangezien haar zoon op de linker oever woont vereert hij zijn moeder op de tweede zondag in mei met een bloemetje en meer. Haar dochters echter wonen op de rechter oever; zij doen dat traditiegetrouw op 15 augustus pas.
Je boft maar als je moeder bent, dacht ik. Maar let op, ook de vaders worden niet vergeten. Op 19 maart, de naamdag van Sint Jozef zijn zìj nog een keer aan de beurt. Tenminste, als je kinderen aan beide oevers van de Schelde hebt wonen.
Riet Steenbergen.