Niet zonder elkaar
De Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en de Nederlands Gereformeerde Kerken vinden elkaar terug
Recensie (WegWijs juli/augustus 2023, jaargang 77, nr. 4)
Niet zonder elkaar
Het boek ‘Niet zonder elkaar’ is uitgebracht ter ere van de eenwording van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en Nederlands gereformeerde kerken. Het is een heel divers boek geworden, gerangschikt van verleden naar toekomst. Het begint bij een terugblik naar het verleden en het hele proces van toenadering en eenwording. Mooi aan dit deel is dat zowel persoonlijke ervaringen als meer beschouwelijke artikelen over de tijdsgeest door elkaar heen lopen. Het boek loopt uit op de uitdagingen en dromen voor de toekomst van de eengeworden kerk. Daarin zit veel ruimte voor beschouwing, bijvoorbeeld over de uitdaging van ethische vraagstukken en de plek van de confessie in de kerk. Ook staan er persoonlijke portretten van een bepaalde gemeente in, of de eenwording bezien door de ogen van een christelijk gereformeerde predikant. Het is een boek om er eens bij te pakken en door te bladeren.
Als ik dan probeer te duiden wat het boek wil vertellen dan is dat nog niet zo makkelijk te beantwoorden. Dat komt mede door de brede opzet, alsook de vele auteurs die hebben bijgedragen. Wat dat betreft is het boek alleen al interessant als tijdscapsule voor later: zo werd de eenwording toen beleefd. Voor nu als tijdgenoot proef ik dankbaarheid en realisme in dit boek. Aan de ene kant de dankbaarheid voor de eenwording, voor de verzoening die mogelijk was na toch een vrij recente breuk. Aan de andere kant ook het realisme voor de uitdagingen van de kerk. Maar ook het realisme dat onze eenwording ook heel betrekkelijk is omdat de eenwording met bijvoorbeeld de Christelijk Gereformeerden ‘nog niet’ aan de orde is. Hoe dan ook moeten de kersverse Nederlandse Gereformeerde Kerken waken voor zelfgenoegzaamheid en nieuwe eenheidsworst. Werk aan de winkel blijft er zeker, maar dankbaarheid voor waar de HEER ons tot hiertoe gebracht heeft volstaat evenzo.
Chris van Zwol