Afgelopen Witte Donderdag werd The Passion opgevoerd in Leeuwarden, mijn stad. Je kunt van alles vinden over deze moderne muzikale uitvoering van Jezus’ lijden en sterven. Het geheel is te volks en te plat, met gebruik van Nederlandstalige (en dit jaar twee Friestalige) popsongs. Maar toch: ook dit jaar werd op de nationale televisie Christus verkondigd! Niet alleen Zijn lijden en sterven, ook Diens opstanding (een onverwachte epiloog bij dit verhaal).
Het waren voor mij twee redenen om dit jaar live bij The Passion te zijn: dat het in mijn eigen stad werd opgevoerd, en het aanhoren van het Paas-evangelie in een moderne vertelling. En volks is het zeker. Maar wat wil je als je de kans krijgt om een groot en seculier publiek aan te spreken? Ik was niet in mijn eentje aanwezig op het Wilhelminaplein, dat in de volksmond Zaailand wordt genoemd: we waren met zestienduizend mensen.
En te volks? Zeker, het is geen kerkdienst, dus verwacht ook geen doorwrochte dogmatische uitleg van wat er die eerste Goede Vrijdag gebeurde. Maar met een tekst als Kan Ik Iets Voor Je Doen? van De Dijk kan ik weer even vooruit:
Is er iets wat ik doen kan | Wat je helpt in de pijn? | Wat iets voor je betekent | Wil ik graag voor je zijn
Kan ik iets voor je doen? | Misschien een lied een gedicht | Dat je wanhoop benoemt | En je last iets verlicht?
Te plat of te commercieel zou ik zo’n gedicht niet willen noemen.
De dag na The Passion was het uiteraard Goede Vrijdag. Een uitstekende dag om, na alle drukte van The Passion, over te gaan tot enige vorm van contemplatie. Tijd voor de Matthäus Passion! Op de televisie werd ‘s middags een uitvoering van dirigent Reinbert de Leeuw vertoond. Blijft indrukwekkend, deze liturgie van de Lutherse componist J.S. Bach. (Tot 14 mei 2017 terug te zien via deze link)
Twee uitersten in de muzikale verwerking van het evangelie: het wat plattere The Passion tegenover het meer elitaire karakter van de Matthäus Passion. Het zijn twee kunstvormen van het eeuwenoude verhaal. Het feit dat de dood en opstanding van de Rabbi uit Nazareth na zoveel eeuwen nog steeds tot de verbeelding spreekt, dat geeft te denken: blijkbaar heeft dit verhaal meer te vertellen dan een inspirerende en mythische heldensage.