Recensie (WegWijs maart / april 2015, jaargang 69, nr. 2)
De adventstijd voor Kerst, de veertigdagentijd voor Pasen en de …tijd voor Pinksteren. Het wordt wel de vijftigdagentijd (in het Nederlands bestaat dit woord officieel niet) of paastijd (oudere term) genoemd. Maar hij is veel minder bekend dan de beide andere.
Dat Pinksteren minder aandacht krijgt dan Kerst en Pasen en de tijd ernaartoe blijkt wel uit het zoeken naar geschikte boeken bij dit themanummer. Er is niet zo veel en wat er is, is alleen tweedehands verkrijgbaar.
Daar is twee jaar geleden verandering in gekomen. Toen is er van de hand van dominee Jan Mudde een boekje verschenen waarin aandacht gevraagd wordt voor de tijd tussen Pasen en Pinksteren. De auteur vergelijkt de beleving van de kerkelijke feesten in Nederland met een ketel kokend water die van het vuur gehaald wordt. ‘Het kookpunt is Kerst. God wordt mens, halleluja! Het kolkt en kookt in de kerk van vreugde. Vervolgens neemt de feestvreugde rap af. Pasen wordt nog wel als een groot feest beleefd, maar leeft al niet meer zo als Kerst. En dan bungelen er nog wat feestjes achteraan. Hemelvaart is gewoon een mooie extra vrije doordeweekse dag en naar de kerk komen de meeste christenen niet. Ten slotte komt Pinksteren en al zijn de kerken dan redelijk bezet, er zijn aardig wat catechisanten die niet weten waar het met Pinksteren om gaat.’ In de Bijbel gaat het precies omgekeerd. Pinksteren is het hoogtepunt! Want alle voorgaande feesten zijn erop gericht. Zonder Kerst, Goede Vrijdag, Pasen en Hemelvaart kan Pinksteren niet bestaan.
De Nederlands Gereformeerde Kerk in Haarlem heeft een gemeenteproject gehouden waaruit dit boekje is voortgekomen. Een boekje met overdenkingen dat begint op tweede paasdag en eindigt op pinksterzondag, een vijftigdagenboekje om toe te leven naar Pinksteren. In die vijftig dagen wordt de brief aan de Efeziërs behandeld. Het zijn geen diepgravende bijbelstudies, maar gemakkelijk te lezen meditaties waarin bijbelse lijnen getrokken worden. Elke week wordt in zes dagen een hoofdstuk behandeld, de zevende dag (zondag) is met recht een rustdag. In de zevende week wordt echt naar Pinksteren toegewerkt en wordt uit elk hoofdstuk een tekst genomen waarin Paulus refereert aan de heilige Geest.
De dagen hebben een vaste opzet: schriftgedeelte, vragen en aandachtspunten, overdenking, opdracht (verwerking) en een suggestie voor gebed of lied. Alleen de laatste week is afwijkend.
Jammer vind ik dat op Hemelvaartsdag (dag 40) de hemelvaart zelf niet ter sprake komt. Dat vind ik een gemis. Overigens komt de hemelvaart wel degelijk ter sprake, maar op dag 24 en 25 bij Efeziërs 4:7-16.
Als je je eens goed wilt voorbereiden op Pinksteren is dit een geschikt boek. Van harte aanbevolen. Behalve voor persoonlijk gebruik is het ook geschikt voor kringen en groepen, en natuurlijk als gemeenteproject. Achterin is daarvoor een programma opgenomen. Als laatste geeft het ideeën voor jongeren in de vijftigdagentijd.
Fenny Boiten-Tiggelaar