Verweesde generaties

Recensie (WegWijs juli / augustus 2013, jaargang 67, nr. 4)

Een prettig leesbaar, maar confronterend boek over onze prinsjes en prinsesjes ofwel onze kinderen. We weten dat het niet bevorderlijk is voor het volwassen worden als we ze in de watten leggen en blijven pamperen. Ouders luisteren naar de kinderen, maar andersom? Ontlopen ouders en andere gezagsdragers hun verantwoordelijkheid? Dit boek laat je nadenken over het tanende gezag in Nederland. De gezagscrisis is ook een morele, veroorzaakt door ongebreidelde hebzucht en streven naar macht, en politieke crisis.
Drs. Toes maakt goed gebruik van de kennis van bekende Nederlanders als Midas Dekker, Dick Swaab en vele anderen, van wie ook een opgave met aanbevolen boeken achterin vermeld staat.
Het is geen vrolijk boek, de schrijver spreekt harde en duidelijke taal. Een boek dat je moet lezen als je je best wilt doen iets aan deze maatschappij te veranderen. Het geeft achtergronden en handvatten om met de scheefgegroeide gezagsontwikkeling om te gaan. Als ouders niet volwassen willen worden, zal het kind dit ook niet of moeizaam worden. Voor degene die dit nog niet weet is het boek een wakkerschudder van jewelste. Volgens de auteur is een milde frustratie waarschijnlijk de best vormende weerstand.
Of je het oude gezag in ere kunt is herstellen is maar de vraag, nieuwe vragen moeten met nieuwe antwoorden beantwoord worden. Beheersing en verdraagzaamheid worden van ons gevraagd om een bewust en beschaafd mens te worden.
De hoofdstukken worden afgewisseld met persoonlijke intermezzo’s; hierin haalt de schrijver herinneringen op vanaf zijn jeugd tot heden.

Ida Nijman-Stegeman