Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd.
Je hebt van die mensen die continu in herhaling vallen. Sommige politici hebben er een handje van. Alsof ze zichzelf weer op gang slingeren, beginnen ze doodleuk met ‘Nogmaals,…’ of ‘Zoals ik al zei…’ Het bevordert meestal niet dat je geboeid blijft luisteren.
Maar er zijn ook zinvolle herhalingen. Zeker als de teksten in de gebiedende wijs staan, gaat er juist kracht uit van de herhaalde aansporing. In zijn brief aan de Filippenzen schrijft Paulus ‘Laat de Heer uw vreugde blijven; ik zeg u nogmaals: wees altijd verheugd.’ Als je na de eerste zin de neiging hebt om meteen tegen te sputteren, zet Paulus nog eens stevig aan met een verkorte herhaling: Wees altijd verheugd.
Sterk, dat iemand zulke oproepen schrijft, terwijl hij gevangen zit; dat geeft te denken. Eerder zat hij gevangen, samen met zijn medewerker Silas. Rond middernacht baden ze en zongen lofliederen voor God.
‘Laat de Heer uw vreugde blijven’. Over die Heer heeft hij in deze korte brief aan de Filippenzen al een heel stuk geschreven. Die Heer is uitzonderlijk, Hij nam de gestalte aan van een slaaf, is mens geworden, heeft zich vernederd en werd gehoorzaam tot de dood (Filippenzen 2). Daarom heeft God Hem hoog verheven en elke knie zal zich buigen en elke tong zal belijden: Jezus Christus is Heer.
Daar kun je je inderdaad altijd over verheugen. Zelfs als er onbegrijpelijk veel leed op je pad komt, zoals de vrouw vertelt in het filmpje.
Deze meditatie is geschreven door Koos van Noppen.
