Recensie (WegWijs mei/juni 2009, jaargang 63, nr. 3)
Toen ik dit boek las drong zich telkens de vraag aan mij op: waarom God bestrijden als je ervan overtuigd bent dat Hij niet bestaat? David Robertson schreef dit boek vanuit een breed en persoonlijk perspectief. Het is een reactie op het boek God als misvatting van Richard Dawkins, een beroemde, briljante Britse wetenschapper; hij is tegelijkertijd de bekendste Britse atheïst. Robertson schrijft dit boek om een aantal mythes aan de kaak te stellen die Dawkins in zijn boek beschrijft en aanprijst. Opdat de lezer zal nadenken over de thema’s die hier aan de orde komen en wil nagaan hoe zijn geloof spoort met de huidige samenleving.
In elk van de tien brieven wordt een mythe aan de kaak gesteld.
Bijvoorbeeld de mythe van de schoonheid zonder God; de mythe van de wrede God van het Oude Testament; de mythe van de religieuze kindermishandeling. Stuk voor stuk onderwerpen die aan de orde komen in gesprekken met ongelovigen of sceptici. Robertson schrijft op een vriendelijke en soms spottende manier. Dawkins zet deze brieven op zijn website. Waardoor veel mensen ook daarop reageren en dat is niet vriendelijk spottend, maar Robertson noemt het een dosis sarcasme dat alles sloeg. Het is dan ook niet mals wat mensen over Robertson durven te zeggen (p. 83).
Dit boek is gemakkelijker te lezen dan het boek van Tim Keller, hoewel ze dezelfde problematiek bevatten. Robertson is als ‘kleine’ David die de ‘grote’ Goliat versloeg.
Riek Beute-Mostert