Een zoektocht naar betekenis, oorzaken en oplossingen
Recensie (WegWijs januari / februari 2020, jaargang 74, nr. 1)
Alleen en ellendig…
Ik ben alleen en ellendig… Die noodkreet uit Psalm 25 geeft weer wat eenzaamheid is: niet maar dat je alleen bent, maar dat je lijdt aan eenzaamheid. De journalist Nels Fahner schreef een boek over eenzaamheid, waarin hij de mening en kennis van deskundigen die hij gesproken heeft verwerkt. Hij combineert inzichten (theorie) met hoe eenzaamheid aangepakt wordt (praktijk). Een leesbaar geheel! Hieronder een kleine greep uit het boek.
Er zijn meerdere soorten eenzaamheid. Sociale eenzaamheid: gebrek aan contact. Je zit alleen thuis, en anderen kijken niet naar je om, tenminste dat gevoel heb je. Emotionele eenzaamheid: je mist intimiteit en persoonlijk contact. Zo kun je in een versleten huwelijk eenzaam zijn. En existentiële eenzaamheid: je voelt je een vreemde: wat doe ik eigenlijk, wat voor zin heeft mijn leven, ben ik geen mislukkeling?
Op eenzaamheid ligt een taboe. Dat kan door schaamte ('het zal wel aan mezelf liggen') of door schuldgevoel ('straf van God').
Het meest boeiende vond ik de weergave van wat Els van Dijk (directeur van de Evangelische Hogeschool) zegt. Een belangrijk medicijn tegen eenzaamheid is een doel in je leven, hoop op een betere toekomst; ook verder kijken dan dit leven. Dat geeft je leven perspectief, je wordt niet gefrustreerd door het idee: je leeft maar een keer, hier moet alles geslaagd en perfect zijn, en als het dat niet is, is je leven mislukt. Eenzaamheid hoeft zo niet altijd negatief te zijn: het kan je op jezelf terugwerpen en tot bezinning leiden.
Tonnis Groenveld