Alleen bij God vindt mijn ziel haar rust. (Psalm 62:2a)
Koester je hart
Je kunt deze zin op twee manieren lezen. Alleen bij God: het is God die de rust brengt. Maar ook: alleen bij God: jij en God samen, alleen jullie tweeën. Juist op je stille eenzame momenten zoek je Hem. Dat kan confronterend zijn als je Hem nog niet goed kent of het moeilijk hebt met een-op-een contact. Alleen zijn in de stilte met God is iets wat je mag leren. Geloven doe je vaak samen, zoals in de kerk. Maar wat helpt jou om ook alleen met God te zijn?
Overigens is het niet vreemd als je dit lastig vind; zelfs voorgangers vinden het vaak moeilijk! En ook mensen die hun hele leven al oefenen om God te vinden, weten hoe lastig het kan zijn om echt werkelijk stille tijd met God te hebben.
Anselm Grün, een bekende monnik, zegt daarover: Je moet even ophouden met rennen om stil te worden. Je moet je eigen ziel, die innerlijk luid schreeuwt, kalmeren. Wanneer je niet meer rondrent, laat de honger van je hart zich gelden. Je hart heeft voeding nodig. Veel mensen zijn bang om zich bezig te houden met hun rumoerige hart. Ze zoeken liever afleiding door van hot naar her te rennen. Maar hun hart blijft schreeuwen. Het wil geen afleiding. Het heeft liefde nodig. Het wil gekoesterd worden.
(Door Mirjam van der Vegt, Kracht voor elke Dag – bijbelsdagboek 2016, Uitgeverij Vuurbaak.
