Aarde, wees stil! In plaats van afgodsbeelden te maken die niet spreken – die stom zijn – zou je je kunnen richten op een God die wel spreekt. Een God waar leven in zit, meer nog: een God die leven scheppend is! Stil worden voor God kan spannend zijn. Want wat als je nu niets hoort? Of: als God iets zegt wat je eigenlijk niet fijn vindt om te horen?
De oproep in dit gedeelte gaat niet in op deze angsten, maar biedt een opening naar een God die totaal anders is dan onze eigengemaakte afgodsbeelden. Stil worden voor Hem moeten we oefenen, omdat we vaak niet meer weten hoe dat moet. We zijn zelf zo veel aan het woord, dat we niet meer weten hoe we moeten luisteren naar Gods zachte fluisterstem.
Hoe maak je de stilte voor God praktisch? Sluit deze week de maaltijd eens niet af met een gebed dat je zelf bidt, maar simpelweg met een stilte voor God. En als er kinderen bij zitten, spreek dan gezamenlijk af hoe lang je de stilte voor God laat duren. Vijf minuten is een mooie richtlijn. Lees eerst het bijbelgedeelte of luister een mooi lied en laat het daarna stil worden. Je hoeft niet krampachtig van alles te bedenken. Ga ontspannen op je stoel zitten en wees met God. Heeft Hij jou misschien iets te zeggen over het zojuist gelezen gedeelte? Monniken noemen dit oefenen in contemplatio; eenvoudigweg zijn met God. Je kunt je ervaring na afloop met elkaar delen.
(Door Mirjam van der Vegt, Kracht voor elke Dag – bijbelsdagboek 2016, Uitgeverij Vuurbaak.
