Lezen: Genesis 19:12-26
Kijk niet om en sta nergens in de vallei stil. (Genesis 19:17)
De vrouw van Lot, wie kent haar niet? Verplaats je eens in haar situatie. Wat zou jij doen als je al je bezittingen en vrienden in de stad moest achterlaten? Er was veel slechtheid in de stad, maar ze moet er ook goede herinneringen hebben gehad. Toch vraagt God dit van haar.
Stef Bos zingt op zijn cd In een ander licht: ‘Als ik nu omkijk, ben ik verloren. Maar iets houdt me tegen om verder te gaan. Als ik nu omkijk, dan blijf ik voor altijd gevangen in alles wat niet meer bestaat.’
Herkenbaar? Hoe vaak kijken wij om naar het verleden en wensen we dat het anders zou zijn gegaan? Soms vraagt God van je om een stad, een gebied, of een periode in je leven af te sluiten. Prediker zegt het al: ‘Er is een tijd om af te breken en een tijd om te bouwen; een tijd om te verliezen en een tijd om te bewaren (Pred. 3:3, 6). God wil met Sodom en Gomorra heel duidelijk iets afsluiten; Hij heeft iets nieuws in het vooruitzicht. Wat Hij hier vraagt is volkomen vertrouwen in dat nieuwe dat gaat komen.
Hoe is dat in je eigen leven: zijn er dingen die je van God afhouden en waarvan je eigenlijk weet dat je deze periode of deze gewoonte moet afsluiten? Welke oproep klinkt er dan in dit bijbelgedeelte door?
(Door Mirjam van der Vegt, Kracht voor elke Dag – bijbelsdagboek 2016, Uitgeverij Vuurbaak.
Meer over Mirjam: mirjamvandervegt.nl.)