Jullie moeten voor altijd in tenten wonen; alleen dan zullen jullie lang leven in het land waarin jullie verblijven. Jeremia 35:7
Wereldmijding
Kan dat? Aandacht vragen voor een mensenwoord? Want dat is de tekst die deze dag de aandacht heeft. Een verre voorouder, Jonadab, had zijn nakomelingen opgedragen om in tenten te wonen. Hij had de ellende gezien die de welvaart ten tijde van Achab met zich meebracht. Hij gaat die wereld mijden.
En zijn familie houdt zich daaraan. Lange tijd later leven ze nog steeds in tenten en onthouden ze zich van alcohol. Ze houden zich stipter aan het gebod van hun voorouder dan anderen zich houden aan het gebod van God. Daarover spreekt God via Jeremia dan ook zijn verbazing uit.
Het is niet de bedoeling om de leefregels van de Rechabieten over te nemen. In ons klimaat is het ook niet zo’n goed idee om permanent in een tent te wonen. Dat doen velen in de vakantietijd. Toch kunnen die paar weken weg uit je eigen huis wel helpen om dezelfde vrijheid te vinden die deze Rechabieten ook hadden. Een vrijheid van je eigen spulletjes en een leven gewijd aan de Heer. Je kunt opeens zonder al die dingen die thuis zo belangrijk lijken.
En als je niet in de gelegenheid bent om weg te gaan? Of ervoor kiest dat niet te doen? Dan blijft nog hetzelfde gelden: we hebben hier geen blijvende stad. God heeft prachtige beloften gegeven voor wie weigert zijn leven hier en nu als permanent te beschouwen.
