Leeftijd is, modern gezegd, wel een dingetje om bij stil te staan.
Vraag aan een kind van 5 hoe oud het is, de kans is groot dat het antwoord: bijna 6. Je moet namelijk goed begrijpen dat het bijna kleuter-af is en dat het onderhand begint mee te tellen; kortom dat het groot begint te worden.
Ook een tiener van 17 zal blij zijn te kunnen zeggen bijna 18. Immers dan ben je volwassen, mag je autorijden, ga je aan het werk, ben je halverwege een opleiding of start je er een, je bent of wordt verliefd en je mag stemmen.
Ben je 49, dan zal de stap naar 50 niet voor iedereen een onverdeeld genoegen zijn. In onze maatschappij moet je jong zijn, zeker aan de buitenkant. Gezondheid, sportiviteit, meedoen, het gemaakt hebben en daar de vruchten van plukken. Dat daartoe vaak een en ander uit een potje moet komen daar hebben we het maar niet over. Liep het anders in je leven, dan ben je al gauw een loser en een tobber. En als het leven niet zinvol, uitdagend en goed meer is moet je zelf kunnen beslissen of en dat het klaar is. Voltooid.
Ook de Bijbelstudiebond is op leeftijd, 75 jaar. Indertijd opgericht vanwege de grote behoefte aan ondersteuning bij de bestudering van Gods Woord in groepsverband. Het werd in 1946 meteen neergezet als een volwassen organisatie, al zullen er ongetwijfeld kinderziektes zijn geweest. Ondertussen is er wel het een en ander veranderd, denk maar aan het samengaan van mannen- en vrouwenbond, de uitgave van schetsen in boekvorm (via de boekhandel te koop), gemeenteschetsen en sinds kort het aanvullen van tekst met livebeeld.
75 jaar, in de wereld om ons heen geldt deze leeftijd om na te denken of het al dan niet klaar is. Geldt dat ook voor de bond? We zijn er van overtuigd dat ons werk pas klaar zal zijn op de jongste dag, of dat volgende week is of over 300 jaar. In welke vorm dat gebeurt is niet zo belangrijk. Maar zolang er werk aan de winkel is hebben we, als God krachten, middelen en mogelijkheden geeft, een opdracht te vervullen. En tot hiertoe heeft de Here ons geholpen. Wel is het een feit dat hoewel middelen en mogelijkheden voorhanden zijn, aan vooral jongere, vrijwilligers hebben we een groot tekort. Kom in actie en doe mee! Net zomin als wij ooit klaar komen met God groot te maken in ons leven, zijn we ook nooit klaar Hem beter te leren kennen door zijn Woord!
We kunnen toch ook deze 75-jarige geen zachte dood laten sterven?!
