Wonen in verwondering
Recensie (WegWijs juli/augustus 2023, jaargang 77, nr. 4)
Zie ook: Licht dat leven doet
Verrassend en blijmakend
In dit nummer waarin het mooie van kerkzijn het thema is, passen deze boeken wonderwel. Zet twee kunstenaars bij elkaar…en het eindresultaat van hun samenwerking is ronduit verrassend en blijmakend. Dit geldt voor Henk Helmantel en André Troost; de eerste als beeldend kunstenaar en de tweede bekend als predikant, publicist en poëet. Woord en beeld samen, die elkaar aanvullen en versterken. Beide boeken laten elk veertig schilderijen zien en Troost zet hierbij passende teksten. Bij een kerkinterieur met een dertiende-eeuwse stenen preekstoel in Fransum lezen we:
Windkracht
Hoog sta ik in het schip der kerk
en smeek, bij tijd en wijle
de Geest- die blaast en doet het werk;
ik hijs alleen de zeilen.
Heerlijk om naar Helmantels werk te kijken en te genieten van stillevens, kerk- en kloosterinterieurs. De teksten van Troost variëren van enkele sobere regels tot gebeden of zelfs liedteksten. Troost gaat in zijn teksten lijden en waaromvragen niet uit de weg. Wel zijn bemoediging en het zich klein en afhankelijk weten van de Schepper terugkerende thema’s. Ooit schreef hij zijn dissertatie over het leven van Willem Barnard. Bij Troost en Helmantel herken je de liefde voor klassieke vormen. Beiden weten zich aangesproken door mystieke verstilling en liefde voor wat niet altijd is uit te drukken in woord of beeld. Troost: ‘Wij mensen zijn te klein om de Eeuwige te kunnen doorgronden. Daarom doen wij er goed aan (soms na intens gevecht) onze hand op de mond te leggen’. Twee boeken van twee kunstbroeders vol van verwondering over Gods schepping en bemoeienis met ons kleine mensen. Waardevol om te krijgen of weg te geven. Op pag. 11 van deze WegWijs vindt u een voorproefje uit Licht dat leven doet.
Dieneke van de Kamp