Recensie (WegWijs januari/februari 2008, jaargang 62, nr. 1)
In tegenstelling tot de andere kerken die uit de Afscheiding zijn voortgekomen, hebben we als vrijgemaakten nooit veel belangstelling gehad voor de puriteinen. Onze concentratie op de vastheid van Gods beloften stond dat in de weg. Hebben we daardoor veel gemist?
A. Kamsteeg en anderen hebben ons gewezen op de winst die we kunnen doen met aandacht voor persoonlijke vroomheid en heiliging bij eigentijdse Amerikaanse leerlingen van de puriteinen als J.I. Packer. Terecht.
Henk Bakker voert in dit boek een pleidooi om meer te leren van de puriteinen. Hij noemt vier thema’s:
Het lijkt me dat de eerste drie ruimschoots aanwezig zijn binnen de gereformeerde traditie. Wat het vierde betreft hebben we met reden sinds K. Schilder de voorkeur gegeven aan reformatie boven opwekking. Hebben de puriteinen volgens Bakker nog meer te bieden? Inderdaad: een discutabele visie op de kerk en een minstens zo discutabele visie op de toekomst. Als we als vrijgemaakten inderdaad iets aan de puriteinen gemist hebben, dan heeft Bakker het me niet kunnen aanwijzen.
Martin van Veelen