Even helemaal niets, afstand nemen, je teleurstelling en frustratie ruim baan geven. Je dacht dat je wat met elkaar had, een gezamenlijke passie. Maar dat bleek zo flinterdun en afhankelijk van één item; zodra dat een enorme kauw kreeg kon de hele boel je gestolen worden. Ga naar huis, praat er nog even over hoe je je zo hebt kunnen vergissen, ga uithuilen en realiseer je dat alles kapot is. Fini.
Komt je zoiets bekend voor? Vast wel. Beleven we niet allemaal zulke momenten in ons leven. Maar het doet ook aan iets anders denken. Op zo’n moment ben je in goed gezelschap van de Emmaüsgangers. Lees maar in Lucas 24 vanaf vers 13: het chagrijn druipt er vanaf.
Wat kan een ontmoeting met iemand (of Iemand met een hoofdletter) die weet waar Hij het over heeft dan een eyeopener zijn. Iemand die zegt: ‘Hebt je dan zo weinig verstand en ben je zo traag van begrip dat je niet verder kijkt dan je neus lang is? Is je enthousiasme met jou aan de haal gegaan? Ben je vergeten je ècht te verdiepen in waar je voor ging? Of dacht je dat je het wel wist omdat je er van jongs af aan mee vertrouwd was? Heb je wel goed geluisterd?’
De Emmaüsgangers boden hun Gast een luisterend oor en een maaltijd aan. Zo ontdekten ze waar het echt om draaide. En ze konden niet wachten om ook anderen ervan op de hoogte te brengen, hun blijdschap en hun inzicht te delen. Wat een feestelijke ontmoeting met hun vrienden die eveneens teleurgesteld waren, maar inmiddels ook beter wisten!
En mijn eigen teleurstellingen? Laat ik me er toe zetten verder te kijken dan mijn neus lang is. Het leven houdt niet op met mijn frustraties. Wie Christus ontmoet weet wel beter. Hij kan niet bij de pakken neer blijven zitten, maar gaat blijmoedig zijn weg en zoekt de ontmoeting met anderen om het samen te vieren.
Een gezegende ontmoetingsdag op 20 april toegewenst!
Riet Steenbergen.