Recensie (WegWijs november / december 2013, jaargang 67, nr. 6)
Een weg uit het duister
Onrecht, een kind aangedaan, schokt altijd. En de gevolgen zijn vaak desastreus. Zoals in het geval van Francien, die vanaf haar geboorte eigenlijk het mikpunt is van mishandeling en vernedering door haar vader. Hij wilde een zoon en heeft ook nog andere, zwaarwegender, grieven. De moeder probeert het kind wel te beschermen tegen de agressie van haar man, maar ook zij is bang voor hem. Francien houdt het thuis niet meer uit, komt in aanraking met een vroegere klasgenoot, van wie de vriend een escortbureau runt. Van het een komt het ander. Francien belandt zelf in het circuit, vijf jaar leidt ze een dubbelleven. Op een gegeven moment moet ze van haar pooier een abortus regelen voor een andere prostituee. Dit is voor haar het keerpunt. Ze weet te ontsnappen, maar is voortdurend op de vlucht, van camping naar camping. Uiteindelijk ontmoet ze Joop, een sportschoolhouder, ook met een beladen verleden, maar later christen geworden. Hij vertelt haar over Jezus die zijn leven gaf, ook voor haar. Hij dringt erop aan dat ze haar vader moet vergeven. Na veel strijd komt er vrede in haar hart. Ze krijgt ook hulp van de stichting ‘Scharlaken Koord’, een hulpverleningsinstantie voor prostituees, waar ze nu zelf bij betrokken is om andere vrouwen te helpen. Ze is zich intussen Eva gaan noemen, de naam die haar moeder haar wilde geven bij de geboorte. Een heftig verhaal van diep geslagen wonden en de helende kracht van het evangelie.
Sieta Houthuijse-Strijk