Gebedsgenezing

Boerenbedrog of serieus alternatief?

Recensie (WegWijs november/december 2009, jaargang 63, nr. 6)

Je kunt merken dat in Gebedsgenezing een wetenschapper aan het woord is. Je moet je aandacht er goed bij houden. Je bijbel en gebed om geloof trouwens ook. Want de schrijfster geeft, vooral in het derde deel, ruime aandacht aan het gedachtegoed van de psycholoog Faber. Wetenschappelijk bezien is daar niets op tegen. Vanuit een gelovig christelijke overtuiging ligt dat anders. Faber reduceert naar mijn gevoel het geloof tot een puur psychologisch verschijnsel. En het doel van het gebed tot ‘het hervinden van de kinderlijke relatie, waarin het individueel bestaan is gefundeerd’. Hoewel de schrijfster zegt dat het overnemen van Fabers redenering ertoe leidt dat bidden om genezing wishful thinking wordt, is ze het wel vergaand met Faber eens. Ze schrijft namelijk dat ‘de drijfveer voor deelname aan gebedsgenezing het verlangen is bevestigd te worden in eigen geloof’. En dat ‘mensen op zoek zijn naar tekenen dat God bestaat en dat Hij zich daadwerkelijk bemoeit met de individuele gelovige’. Vooral in tijden van ziekte zoekt men naar ‘de aandacht en liefdevolle zorg van God, zoals we die overigens ooit zochten bij onze ouders’. Op die manier laat de schrijfster mijns inziens van geloven in en vertrouwen op God niet meer over dan een (psychologisch verklaarbaar) kinderlijk verlangen en gedrag. Zo typeert zij gebedsgenezing dan ook: ‘Gebedsgenezing houdt een kinderlijke vorm van geloof in stand.’ En ‘gebedsgenezing staat een volwassen vorm van geloof in de weg’. In haar eindconclusies gaat zij nog verder: gebedsgenezing is boerenbedrog. Toch is het boekje alleszins de moeite van het lezen waard wanneer u op zoek bent naar antwoorden op vragen over gebedsgenezing. Ik raad u wel aan dat samen met een pastorale medelezer te doen.

Henk Bouwmeester