Kampvuur

Persoonlijke verhalen over geloof en kerk
Recensie (WegWijs maart/april 2016, jaargang 70, nr. 2)

Onder redactie van Johan Bakker verscheen dit boek: een aantal persoonlijke verhalen over geloof en kerk, geschreven door vijftien mensen die betrokken zijn bij de kerk en daar hun mening over willen geven. Doordat er zoveel schrijvers in dit boek aan het woord komen is het een veelzijdig geheel geworden.
Wat er aan de orde komt: hoe wordt er na kerktijd over de kerk gesproken, kerkmuziek, het vieren van de zondag, omgang met elkaar, twijfel, regels in de kerk, liefde, genade, eenzaamheid, gemeente zijn, enzovoort.
Alle auteurs laten hun eigen geluid horen. Logisch dat het ene verhaal je meer aanspreekt dan het andere. Maar het is fijn dat mensen hun ervaringen en gevoelens op papier zetten en dat we door deze te lezen kunnen leren en nadenken over hoe we zelf staan in het geloof.
Een kampvuur doet denken aan licht in het donker, warmte, gezelligheid en verhalen. Deze dingen zouden we ook in de kerk moeten vinden: warmte, ons thuis voelen, ons verhaal kwijt kunnen. Hier moeten we allen aan willen werken. De rode draad in het boek is wel dat we er samen achter moeten staan, ons samen in moeten zetten om het kerkzijn tot bloei te laten komen.

Toos Slot-van der Woerd