Zelfs in de nacht

Recensie (WegWijs januari/februari 2009, jaargang 63, nr. 1)

Zelfs in de nacht is een dagboek dat niet aan een bepaald jaar is gebonden. Een tijdloos dagboek dus. Voor sommige lezers misschien wel een nachtboek. Zo is het wel ontstaan, toen de schrijfster na een operatie niet slapen kon. Plat op haar rug restte haar niets anders dan naar boven kijken. Hoger dan het plafond van haar kamer. Opzien naar God en met Hem praten. Zoals een bladwijzer van Visje aanraadt: Moeite met slapen? Tel geen schapen, praat eens met de Herder!
Die raad is haast als een rode draad in het dagboek geweven. ‘Bidden is praten met God.’ ‘Wie niet met God praat, houdt er een koud geloof op na.’ En ‘Wie zijn hulp van de Heer verwacht, zingt Zijn lof zelfs in de nacht.’ ‘Hij heeft het (immers) allemaal in Zijn hand en wij hoeven daar niets aan of toe te doen want Hij regeert.’
Troostvolle en bemoedigende woorden voor hen die de moeiten van dit leven voelen. Soms lijkt het er zelfs op alsof de schrijfster haar vertrekpunt in die moeiten neemt. Maar dat is schijn. Want uiteindelijk staat in het hele boek God ovenaan. En dat wil het boek laten zien.

Henk Bouwmeester