Kerst en Pasen, daar kan iedereen wel wat mee, of je gelooft of niet. Wat voor de een de viering van een heilsfeit is, is voor de ander een midwinter- of een lentefeest. En voor deze beide feesten zijn de inmiddels bijbehorende toeters en bellen volop verkrijgbaar, voor elk wat wils
Nu staan Hemelvaartsdag en Pinksteren voor de deur. Wat vier ik op deze dagen? En wat moet een ongelovige er van denken? Is het voor hem de start van het toeristenseizoen waar de commercie de dienst uitmaakt. Een paar vrije dagen om er, zo goed en zo kwaad als het mag van premier Rutte, op uit te trekken? Of te redden wat er nog te redden valt dit jaar. De horeca ijvert ervoor om de coronamaatregelen voor Pinksteren te versoepelen om toch nog een graantje mee te pikken in deze barre tijden. Dit is een uitgelezen kans toch; we moeten zien dat we zo gauw en heelhuids mogelijk deze ellendige crisis te boven komen en alles weer wordt zoals we gewend waren Dat zijn toch de dingen die spelen?!
Wie en wat maakt deze dagen bij mij de dienst uit?
Heb ik een helder verhaal van wat er te vieren valt? Jezus naar de hemel opgevaren op de wolken en toch blijvend aanwezig. De Heilige Geest die op mij is en toch ben ik een naar, onaangenaam en onaardig mens soms. Of vaak. Hoe geloofwaardig is het evangelie van Hemelvaart en Pinksteren?En hoe kan ik het mijn ongelovige buurman vertellen wat mij in mijn leven en op deze dagen in het bijzonder bezighoudt?
Afgelopen zondag lazen en zongen we de hele Psalm 139 bij een preek over Spreuken 16 vers 9: Een mens stippelt zijn weg uit, de Heer bepaalt de richting die hij gaat. Wat een troost te weten dat ik er niet alleen voor sta, dat ik zeker weet dat Jezus in de hemel alles ziet en regeert. Dat Hij mij door en door kent en zijn Geest geeft om mij de richting te wijzen. Ook in deze coronatijd. Wat moet ik doen, waar vestig ik mijn vertrouwen op, welke weg moet ik gaan.
