Burger van Gods Koninkrijk

Vadertje en moedertje, winkeltje, ziekenhuisje, schooltje. Kinderen spelen graag en veel de grote mensen wereld na. Het reilen en zeilen in het spel kan ouders, soms met het schaamrood op de kaken, een spiegel voorhouden. En of je het nu wilt of niet, je neemt als volwassene toch vaak meer van thuis over dan je van plan was. Je opvoeding kun je omarmen of verafschuwen, maar net doen of het er niet is geweest zal moeilijk gaan. Je zult je ertoe moeten verhouden.  

Wij speelden vroeger regelmatig kerkje. De poppen en knuffels lagen op de voorste rij stoelen te wachten tot ze gedoopt werden. Op het tafeltje voor de ‘preekstoel’ stond een schoteltje met een in stukken gebroken Maria biscuitje naast een glas water voor het avondmaal.
Dat het een eerbiedige aangelegenheid was realiseerden we ons terdege, het hoorde bij God en de kerk en daar spot je niet mee. Onze ‘ kerkdienst’  was herkenbaar, al snapten we van de inhoud nog niet zo heel veel. Maar gaandeweg bij het opgroeien leerden we bij.  De verhalen van Abraham, Mozes, David en Elia,  van Kerst, Pasen en Pinksteren spraken tot de verbeelding. Op school, in de kerk en thuis pikten we de dingen op; oorzaak en gevolg kregen een plaatsje in het geheel. We leerden en begrepen. Het  hoorde allemaal bij onze opvoeding, het was ons leven.   

Vorige maand werd de 18 jarige prinses Amalia, opgevoed in het koninklijke gezin, officieel troonopvolger van haar vader. Van jongs af aan was het haar toegezegd, het hoorde helemaal bij haar leven; ze was er mee vertrouwd. Maar  ‘Er is geen school voor koningin worden’, zei ze, ‘Om mijn taak te kunnen vervullen en mij in te zetten voor het koninkrijk, zal ik nog veel moeten leren.’ Ze realiseert zich dat ze aan het werk moet om alle ins en outs van het koningschap te ontdekken, maar ook dat ze het zich eigen dient te maken om daadwerkelijk koningin te kunnen zijn.  

Met het geloof is het net zoiets. Bij de doop krijg je Gods beloften, van huis uit ben je ermee vertrouwd geraakt. Maar gaandeweg, als de vragen op je afkomen waar het in het leven echt om draait realiseer je je dat je nog veel zal moeten leren. Er is geen school om gelovige te worden; je kunt niet op zeker moment met een diploma in de hand de deur achter je dicht trekken: zo, uitgeleerd!  Weten wat je gelooft, daar moet je aan werken. Maar het kan niet zonder het je eigen te maken om echt burger van Gods Koninkrijk te zijn!  

Riet Steenbergen