In aanloop naar Biddag ben ik een lijst aan het maken met onderwerpen waarvoor ik ga bidden. Maar dat valt nog niet mee.
Hoezo, zou je zeggen. Natuurlijk staat toch het Coronavirus bovenaan? De nieuwsuitzendingen staan er bol van en iedereen praat er over. Eng toch, zo’n ongrijpbaar virus dat de hele wereld over gaat.
Of nee, ik kan beter eerst voor Afrika bidden: wat er na droogteschade en wateroverlast van de oogst over is wordt door sprinkhanen opgegeten. Wat een ellende, voor miljoenen mensen: hongersnood dus hongerdood. Veel mensen zullen op drift raken. En er zijn er al zo veel die geprobeerd hebben naar Europa over te steken om daar een nieuw en beter bestaan op te bouwen.
Wacht, vluchtelingen, diè moeten bovenaan. Syrië, Iran, Afghanistan en zo. Die hebben ons gebed hard nodig vanwege oorlog en onderdrukking. Daar horen natuurlijk landen als Noord-Korea, Jemen, Soedan en Pakistan ook bij. Allemaal in de top 10 lijst van christenvervolging van Open Doors.
Veel van de ellende in de wereld is het gevolg van klimaatverandering. Zal ik dat eigenlijk niet bovenaan moeten zetten? Hebben we er niet allemaal, wereldwijd, heel direct mee te maken. En al zijn de oplossingen om de opwarming van de aarde te remmen vaak tegenstrijdig of raken ze kant noch wal, ik kan er op mijn plekje op aarde met mijn gezonde boerenverstand best wat mee doen.
Boerenverstand. Die moet ik hebben. Dat raakt meteen onze voedselvoorziening. Daar ga ik voor bidden. En voor Carola Schouten, chef stikstof. En ook voor de bouwsector met hun pfas-crisis. Eigenlijk moet de hele regering een hoge plek hebben op mijn lijstje. Ook de gedreven Pia Dijkstra, die de eenzaamheid onder ouderen wil oplossen met de dood in plaats van met echt leven. Of zij tot inkeer mag komen, dat ga ik vragen in mijn gebed.
En dan neem ik veiligheid en gezondheidzorg meteen mee. Zonder politie en leger zijn we toch wel heel kwetsbaar in een al agressiever wordende wereld. En gezondheid staat immers bij bijna iedereen bovenaan het wensenlijstje: als je maar gezond bent! Artsen, verpleging en verzorging. Mantelzorg, een knelpunt omdat iedereen het al zo druk heeft. Druk, druk, druk, de kwetsbaren zijn als eerste de dupe.
Waar moet ik toch beginnen met bidden?!
Misschien wel bij mijzelf! Wat verwacht ik van mijn gebed? Ben ik bezig een verlanglijstje bij God in te dienen? Zo van: meer kun je niet doen en baat het niet, het schaadt ook niet. Of bid ik omdat ik het zeker weet: God regeert deze wereld en onderhoudt die; niets is te groot of te veel voor Hem. Hij is te vertrouwen omdat bij Hem het verleden garantie is voor de toekomst. Hij heeft het gedaan en belooft het telkens weer: Vraag en er zal je gegeven worden; zoek en je zult vinden; klop en er zal voor je worden opengedaan!
Daarom zal ik bidden, zoeken en kloppen, voor heel zijn schepping. Niet alleen op Biddag, maar het hele jaar door. Om Jezus wil. Amen.
Riet Steenbergen.