Onverwachte liefde

Ik koos voor het kind van mijn verkrachter

Recensie (WegWijs september/oktober 2007, jaargang 61, nr. 5)

Heather woont met haar man en twee jonge kinderen in een Amerikaanse stadswijk tussen voornamelijk niet-blanken. Ze gaan ervan uit dat God hen daar met een bedoeling gebracht heeft. Ze proberen dus vanuit hun christen-zijn vriendschappen te sluiten en voor een deel lukt dat. Maar op een avond gebeurt er iets afschuwelijks: Heather wordt in haar eigen huis verkracht door een zwarte man. En daar volgt een zwangerschap uit. Ze beschrijft openhartig haar worsteling daarmee, en ook die van haar man. Kan ze het kind accepteren? Kan ze de indringer vergeven? Ze gaat er diep door, maar ondanks alles verliest ze haar geloof niet en ervaart ze Gods nabijheid juist des te sterker. Dat alles maakt haar verhaal, hoe bizar ook, wel heel echt. Toch heb ik wat moeite met de manier van geloven van Heather en haar medegemeenteleden. Zo van: God heeft aan jou gedacht, je bent christen; Hij mag nu dan ook hoge verwachtingen van jou hebben, waaraan je hebt te voldoen. Maar zijn genade kent toch geen wederzijdse verplichtingen?

Marja Zwikstra-de Weger